EMDR, desenzibilizacija i re-elaboracija uz pomoć pokreta očiju, ili terapija reprocesiranja je psihoterapijska tehnika indicirana u liječenju emotivnih smetnji uzrokovanih traumatskim iskustvima kao što su ratna iskustva, prirodne katastrofe, agresivni napadi, kao i uznemirujući događaji doživljeni u djetinjstvu te stresogeni događaji u odrasloj dobi. EMDR se koristi i za poboljšanje profesionalne učinkovitosti, te poboljšanje sportskih i umjetničkih sposobnosti.
EMDR je kompleksna psihoterapijska tehnika koja objedinjuje elemente drugih psihoterapijskih škola kao što je psihodinamski pristup, kognitivno-bihevioralna psihoterapija i psihoterapija fokusirana na klijenta.
EMDR omogućuje brže razrješenje emotivnih problema u odnosu na konvencionalne psihoterapije.
Dr. Francine Shapiro je započela rad na strukturiranju ove psihoterapijske tehnike 1987.godine, potvrđujući u godinama koje su uslijedile njenu efikasnost u liječenju trauma veterana vijetnamskog rata i u slučaju žrtava seksualne agresije oboljelih od Posttraumatskog stresnog poremećaja.
EMDR je tehnika usmjerena na klijenta. Omogućuje mobilizaciju mehanizma samoozdravljenja stimulirajući dio mozga odgovoran za adaptivnu elaboraciju informacija. Efikasnost ove tehnike proizlazi iz njezinog izravnog utjecaja na moždane neurofiziološke mehanizme. Modalitet nalazi analogiju u sličnosti funkcionalnih odrednica REM ciklusa (Rapid Eye Movements). Faze spavanja u kojoj se sanja i koja ima funkciju integracije iskustva.
Posebice veliki značaj EMDR pridodaje fiziološkim komponentama emotivnih poremećaja i radi na njima, uzimajući u obzir i negativni kognitivni aspekt, emocije i ostale uznemirujuće faktore i simptome. EMDR terapija se zasniva na fiziološkim mehanizmima, a pomaže klijentu da osjeti i doživi traumatsko sjećanje u osnovi njezinih psiholoških problema, na novi, manje uznemirujući i adaptivniji način.
